Pravoslavni narodi koji poštuju bogoslužbeni julijanski
kalendar u noći između 13. i 14. januara proslavili su...
Nakon Nove godine, stižu nam i božicni praznici...
Želimo Vam srećnu Pravoslavnu, zdravu i bogatu Novu Godinu!
Dosadašnji podaci o najstarijoj proslošti Donje Sabante
veoma su oskudni, jer, u koliko je nekada i postojala
neka pisana dokumentacija, mnogi pohodi ratnih osvajača
i petovekovno ropstvo pod Turcima učinili su da se unište
građevine i druga materijalna dobra pa i pisana dokumenta.
U ataru sela ima ostatka ranijeg života i tragova ranijih naselja. Ime polja latinskog groblja ukazuje da je ovde postojalo rimsko naselje, jer je krajem XIX i početkom XX veka iskopan rimski novac. Na mestu Slatina je postojalo Staro groblje, a u blizini je Crkvina, pa se za obe ove starine misli da su iz vremena pre turske vladavine. Selište pod zaseokom Džepare na Medni i Selištance na istoj strani nad Mednom su ostaci srednjevekovnog srpskog doba. Ime potesa Staro selo u polju pod Mamutovom kosom, u kazuje na to da je tu postojalo prvo naselje, odnosno, selo Donja Sabanta, koje se kasnije odatle iselilo.
Po pričanjima starijih ljudi postoje dve varijante:
-Selo se nastanilo obroncima Zezelja zbog haranja bolesti kuge, koje je uništavala čitave porodice. Mislilo se da bežanjem u brda i šume kuga nece moci da napada čeljad, narocito nejač. Pored toga i voda na tom prostora nije bila za ljudsku upotrebu, pa je, verovatno, zbog nje stanovnistvo u jacoj meri oboljevalo. Zato se naseljavalo po brežuljcima i visovima prema Žeželju, u blizini izvora za zdravom pijaćom vodom.
-Selo("Staro selo") je često bilo na udaru Turcima, pa kako su često kupili harac(danak, porez), odvodili mušku decu od 7 do 14 godina za janičarsku vojsku i lepe devojke za turske hareme, te se iz tih razloga bežalo u brda i šume prema Žeželju i preko rečice Ždraljice prema visovima Dubovi.
Na prostoru podnožja Žeželja(čija je nadmorska visina 486 m), sa njegove južne strane i sa desne strane rečice Ždraljice otvorena je Donja Sabanta, i to u vreme prve Seobe Srbe pod
patrijarhom Arsenijem III Čarnojevićem, a u periodu 1690-
1736. godine. Kasnijim naseljavanjem, od druge seobe Srba
pa do Drugog srpskog ustanka i razvijanjem već doseljenih
porodica, selo se širi na istoku prema visu Cerovac i
mamutovackoj udolini i na jugozapadnoj strani, sa leve strane
rečice Ždraljice, prema visovima Dubovi.
Ime sela
Reč sabanta potiče od turske reči sabah što znači zora, svanuće. Međutim samo ime se u raznim dokumentima provlačilo pod raznim nazivima kao što su:
- "Sabanta Dolnja", - "Upisnik" iz 1818. godine,
- "Sabanta Dojna", - "Naznačenije" iz 1819. godine,
- "Sabanta Donj", - "Vuk St. Karadžić" iz 1927. godine,
- "Sabanta Donja", - "Pirh" iz 1829. godine,
- "Sabanta Nižnj", - "Ruska karta" iz 1831. godine,
- "Sabanta D.", - "Milenkovićeva karta" iz 1850. godine
HTML Comment Box is loading comments...
